Op naar de Somme

Dinsdag 09/07/2013

Alweer goed en veel te lang geslapen. Het kerkhof loopt al vol (nou ja) met bezoekers, de Garde is weer present.

Probeer planning voor deze en volgende dag te maken.

Tweede route is er één die zeker een dag in beslag neemt volgens de reisgids (voor mij dus al zeker). Ik beslis vandaag rustig de rest van eerste route af te werken en daarna door te rijden naar Albert, naar de gemeentelijke camping daar. Kan dan ook het museum "Somme 1916" bezoeken wat ik op het internet terugvond, om dan de volgende dag te proberen de tweede route te rijden.

Het Barmuseum hier laat ik voor wat het is (misschien kom ik nog eens terug met Robrecht of zo, wie weet?), kronkel nog even naar Vimy en bezoek er twee kerkhoven temidden van de met loopgraven en kraters doorploegde gronden. Ook hier ben ik weer niet de enige bezoeker (er loopt dus weer altijd iemand in beeld als ik een foto wil nemen). Best dat ik mijn reis dit jaar doe en niet volgend, dan wordt het een heel gekkenhuis vrees ik.

 

Ik schrijf ditmaal de gemeenten en wegnummers die ik nodig heb om aan de Sommeslagvelden te geraken op een papierke dat ik op het dashboard vastklem. Dat maakt het mijn onzekere zelf iets comfortabeler om de weg te vinden.

Ik haast me niet en kom dus ook maar pas in de namiddag in Albert aan. Onderweg enkele keren gestopt. Bij een kerkhof langs de weg en in Pozières bij “the windmill” en het Memoriaal voor de 1st Australian corps.

 

Zal maar eerst museum bezoeken in Albert (voor dat ook alweer dicht gaat) en dan slaapplaats zoeken.

Dat museum vind ik vlot (ligt naast de basiliek Notre Dame de Brebières, kan het dus niet missen). Parking vinden is iets moeilijker. Aan het station (waar in de lokkettenzaal om een of andere reden een echt levensgroot vliegtuig hangt...) vind ik echter ruim plaats, wel in volle zon maar soit. Fiets afgenomen – zo heb ik die ook niet voor niets mee – en terug naar centrum.

Het museum is ingericht in ondergrondse tunnels die aangelegd werden als schuilkelders voor WOII. Deze locatie past wonderwel bij de inhoud. In de tunnels, 10m onder de grond, wordt het leven in de loopgraven geëvoceerd zoals dat heet. Je start met een video die nog eens het concept en (dramatische) verloop van de slag om de Somme samenvat. En dan vat je een parcours aan van een 250 m langs infoborden, vitrines met voorwerpen en wapens (ja Robrecht, je moet eens komen kijken) en in de zijgangen opgestelde taferelen. Het loont wel de moeite.
Enige minpunt: die bende snotjongens die me joelend, gillend en krijsend in het eerste stuk voorbijsteken. Ik blijf dus maar wat langer in het begin hangen tot die druktemakers verdwenen zijn.

 De uitgang is in een park een 100-tal meter van de basiliek af en je komt er niet zonder eerst de souvenirwinkel gepasseerd te zijn. Daar kan je zowaar opgegraven stukken kopen??? Van helmen, al dan niet intact, tot bajonetten enz.... Vreemd wel.

 Terug naar de auto en op zoek naar de camping municipal. Er staan bordjes, dus dat kan geen probleem zijn. Is het ook niet, tot op het moment dat er geen bordjes meer zijn natuurlijk. Een toerke gedaan en dan uiteindelijk toch maar rechtdoor die doodlopende straat ingereden waar, inderdaad, op het einde, de camping is. (1 extra pijltje zou veel verduidelijken...)

Proper campingske, dus dat valt mee. De prijs ook. Betaal voor twee nachten en denk er aan een derde er bij te pakken, kan ik een dagje van het goede weer genieten, in rust bij mobilhome. Allé, dat is het opzet.

Vind hier nog wat extra info over de streek, dus kan weer wat bijlezen. Eten is hier niet te krijgen jammer genoeg, moet daarvoor terug naar centrum. Heb daar geen zin in en improviseer dus maar wat met wat ik heb. Smaakt ook. Zin om af te wassen heb ik niet en ik laat die dan ook staan voor de volgende dag. (alsof ik dan goesting ga hebben...)

Lees de route door voor volgende dag (en besef nu al dat het moeilijk wordt in 1 dag), drink glaasje wijn (of 2 of 3 of 4, weet het niet meer zo goed), kijk een filmke en ga rond middernacht slapen. Da’s nog altijd vroeger dan thuis vaak.